Angst is een natuurlijke reactie van het lichaam op bedreigende of onvoorspelbare situaties. Het gaat gepaard met allerlei fysieke sensaties zoals klamme handen, veranderde spierspanning en een bonkend hart. Het zenuwstelsel wordt op scherp gezet en activeert het lichaam om zodra het kan adequaat te handelen. Alles is in opperste staat van alertheid en klaar om te reageren zodat het lichaam weer in veiligheid wordt gebracht. Als de dreiging weg is, kan het weer ontspannen en tot rust komen. Dit herstel kost tijd en energie. 

​

Wanneer is angst een probleem?

​

Angst kan zowel worden opgeroepen door situaties in het huidige moment als door gedachten over dingen die zouden kunnen gebeuren. Denk bijvoorbeeld aan de angst voor het krijgen van een ziekte, om afgewezen te worden, of voor het niet slagen voor een toets. Het lichaam maakt zich direct klaar om de bedreiging aan te kunnen en staat onder spanning. Maar omdat de dreiging op dat moment er niet is (en dus ook niet overgaat!) kost het meer inspanning om het lichaam weer te laten herstellen en de angst te laten afzakken. Het zenuwstelsel blijft lang en onnodig signalen afgeven dat er actie nodig is. Als dit vaak gebeurt, raakt het zenuwstelsel uit balans en kunnen er spontane angstreacties (paniekaanvallen) optreden op momenten dat het niet wordt verwacht. Het gebeurt nogal eens dat er vervolgens angst ontwikkeld wordt voor deze angstreacties, ze kunnen immers beklemmend, overweldigend en onverwachts zijn. Als daarbij de angst voor de reacties van anderen op de angst (zoals het blozen of het wit wegtrekken) meespeelt,  worden sociale situaties of plekken waar veel mensen zijn steeds meer vermeden. Er ontstaat een patroon waarbij angst een prominente een bepalende rol in het doen en laten wordt. Het overactieve zenuwstelsel spoort de bloeddruk, hartslag en ademhaling aan om hard te werken en er is weinig ruimte voor herstel. Dit maakt dat er grotere kans is op hart- en vaatproblemen zoals een te hoge bloeddruk. 

​